Αθήνα 9/07/1996

Αρ. πρωτ.:

ΠΟΛ. 1201

ΘΕΜΑ: Το φορολογούμενο τμήμα του τεκμαρτού ετήσιου εισοδήματος από ιδιοκατοίκηση της κύριας ή της δευτερεύουσας κατοικίας (εξοχικής ή μη) λαμβάνεται υπόψη για τον περιορισμό ή κάλυψη της προστιθέμενης διαφοράς τεκμηρίων δαπανών διαβίωσης.

Με αφορμή ερωτήματα που μας έχουν υποβληθεί, σχετικά με το πιο πάνω θέμα, σας πληροφορούμε τα ακόλουθα:

1. Σύμφωνα με τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 4, 6, 9, 20 και 23 του ν.2238/1994, το καθαρό ετήσιο εισόδημα που προκύπτει με βάση το τεκμαρτό μίσθωμα των ιδιοκατοικούμενων κατοικιών, αποτελεί εισόδημα από ακίνητα, το οποίο προστίθεται στα καθαρά εισοδήματα των λοιπών κατηγοριών και το άθροισμα (μετά την έκπτωση των δαπανών του άρθρου 8 από το συνολικό εισόδημα) υποβάλλεται σε φόρο με βάση την κλίμακα του άρθρου 9 του ίδιου νόμου.
2. Εξάλλου από τις διατάξεις της περίπτωσης β' της παραγράφου 2 του άρθρου 6 του ν. 2238/1994 προκύπτει ότι κατά τον υπολογισμό του εισοδήματος από ιδιοκατοίκηση οικοδομών, δεν λαμβάνεται υπόψη το ακαθάριστο τεκμαρτό εισόδημα από ιδιοκατοίκηση της κύριας κατοικίας του φορολογουμένου, εμβαδού μέχρι 200 τετραγωνικά μέτρα. Αν το εμβαδόν της ιδιοκατοικούμενης κύριας κατοικίας είναι μικρότερο από 200 τετραγωνικά μέτρα, η διαφορά μέχρι τα 200 τετραγωνικά μέτρα, λαμβάνεται υπόψη για απαλλαγή μιας μόνο ιδιοκατοικούμενης δευτερεύουσας κατοικίας"
3. Με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 19 του ν.2238/ 1994, η διαφορά που προκύπτει μεταξύ του εισοδήματος που δηλώθηκε από το φορολογούμενο, τη σύζυγό του και τα πρόσωπα που τους βαρύνουν ή προσδιορίστηκε από τον προϊστάμενο της δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας και της συνολικής ετήσιας τεκμαρτής δαπάνης τους, των άρθρων 16 και 17 του ίδιου νόμου, προσαυξάνει τα εισοδήματα που δηλώνονται ή προσδιορίζονται από τον προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ-, στο ίδιο οίκον. έτος, του φορολογουμένου ή της συζύγου του, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στην ίδια διάταξη.
4. Επίσης, με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του ανωτέρω άρθρου (19) και νόμου, ο προϊστάμενος της Δ.Ο.Υ., κατά τον προσδιορισμό της διαφοράς της προηγούμενης παραγράφου υποχρεούται να λάβει υπόψη του τα αναγραφόμενα στη δήλωση χρηματικά ποσά, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η ανάλωση κεφαλαίου που αποδειγμένα έχει φορολογηθεί κατά τα προηγούμενα έτη ή νόμιμα έχει απαλλαγεί από το φόρο, τα οποία αποδεικνύονται από νόμιμα παραστατικά στοιχεία, με τα οποία καλύπτεται ή περιορίζεται η διαφορά που προκύπτει.
Για τον προσδιορισμό του μη αναλωθέντος κεφαλαίου κάθε έτους από τα πραγματικά εισοδήματα που έχουν φορολογηθεί ή νόμιμα απαλλαγεί από το φόρο, τα οποία προκύπτουν από συμψηφισμό των θετικών και αρνητικών στοιχείων αυτών και από τα λοιπά χρηματικά ποσά που αναφέρονται στις διατάξεις του άρθρου αυτού, εκπίπτουν οι δαπάνες που ορίζονται από τα άρθρα 16 και 17 του ίδιου νόμου.
5. Από τα παραπάνω προκύπτει ότι το τεκμαρτό ετήσιο εισόδημα από ιδιοκατοίκηση, κατά το μέρος που φορολογείται, θεωρείται στοιχείο που αυξάνει τη φοροδοτική ικανότητα του φορολογουμένου, καθόσον το καθαρό εισόδημα από αυτή συναθροιζόμενο με τα λοιπά εισοδήματά του, φορολογείται με τις γενικές διατάξεις.
Συνεπώς, το τμήμα εισοδήματος από ιδιοκατοίκηση που φορολογείται, σε αντίθεση με το απαλλασσόμενο εισόδημα αυτής το οποίο δεν μειώνει την προστιθέμενη διαφορά τεκμηρίων, ούτε του ίδιου έτους, θεωρείται και αυτό πραγματικό εισόδημα που μπορεί να ληφθεί υπόψη κατά το σχηματισμό των κεφαλαίων προηγούμενων ετών, την ανάλωση των οποίων επικαλείται ο φορολογούμενος για την κάλυψη ή τον περιορισμό της προστιθέμενης διαφοράς τεκμηρίων δαπανών διαβίωσης.
6. Κάθε διαταγή αντίθετου περιεχομένου με την παρούσα παύει να ισχύει.