Αθήνα 18/05/2021
Αρ. πρωτ.: 1073
ΘΕΜΑ: Αλλαγή λογιστικής πολιτικής πολύ μικρής οντότητας, που καταρτίζει συνοπτικό Ισολογισμό, για την επιμέτρηση στην εύλογη αξία των Ιδιοχρησιμοποιούμενων ακινήτων της.
ΕΡΩΤΗΜΑ
Επιχείρηση Ανώνυμη εταιρεία που ανήκει στις πολύ μικρές οντότητες ( άρθρου 2, παρ. 2 N. 4308/2014 ) και έχει επιλέξει να συντάσσει Συνοπτικό Ισολογισμό και Προσάρτημα σύμφωνα με τις διατάξεις του Άρθρου 16, παρ.7 των Ε.Λ.Π, επιθυμεί στη χρήση 2020 να κάνει αλλαγή λογιστικής πολιτικής και να εφαρμόσει το άρθρο 24 του Νόμου για την επιμέτρηση στην εύλογη αξία των Ιδιοχρησιμοποιούμενων ακινήτων της. Μπορεί να γίνει αυτό εφόσον πάρει απόφαση στην ίδια χρήση να συντάξει κανονικές οικονομικές καταστάσεις (της παρ.5 του Άρθρου 16) ώστε να μην ισχύει ο περιορισμός της παρ. 7β του Άρθρου 30 του Νόμου των ΕΛΠ;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η ανώνυμη εταιρεία του ερωτήματος ανήκει κατ΄ αρχάς, αναφορικά με την εφαρμογή των ρυθμίσεων του N. 4308/2014 (Ε.Λ.Π.), στις οικονομικές οντότητες της παραγράφου 2(α) του άρθρου 1 του νόμου αυτού και ειδικότερα κατατάσσεται στις «πολύ μικρές οντότητες».
Περαιτέρω, η διοίκηση της εν λόγω εταιρείας, κάνοντας χρήση της πρόνοιας της παραγράφου 7 του άρθρου 16, επέλεξε να καταρτίζει συνοπτικό Ισολογισμό του υποδείγματος Β.5 και συνοπτική Κατάσταση Αποτελεσμάτων του υποδείγματος Β.6. Εξάλλου, σύμφωνα με τα παραπάνω, ως πολύ μικρή οντότητα, έχει την δυνατότητα να παρέχει μόνο τις πληροφορίες των παραγράφων 3, 16, 25 και 34 του άρθρου 29 [Προσάρτημα (σημειώσεις) επί των χρηματοοικονομικών Καταστάσεων], χωρίς να έχει την υποχρέωση να σημειώνει τις λοιπές πληροφορίες του άρθρου αυτού (βλέπε την παρ. 8 του άρθρο 30).
Στην παράγραφο 28.1.1 της Λογιστικής Οδηγίας για την εφαρμογή του ν. 4308/2014, αναφέρεται ότι σύμφωνα με τον σχετικό ορισμό του Παραρτήματος Α του νόμου, στις «λογιστικές πολιτικές» που εφαρμόζει μία οικονομική οντότητα ανήκει και η επιμέτρηση (αποτίμηση) στο ιστορικό κόστος ή στην εύλογη αξία.
Για τις πολύ μικρές οντότητες των παραγράφων 2(α) και 2(β) του άρθρου 1, οι οποίες κάνουν χρήση της επιλογής της παραγράφου 7 του άρθρου 16 (όπως η ΑΕ του ερωτήματος), σύμφωνα με την παράγραφο 7 του άρθρου 30 [Απλοποιήσεις και απαλλαγές] του Ν. 4308/2014 ισχύουν τα παρακάτω:«(α)........................................................................................................................
(β) Δεν εφαρμόζουν το άρθρο 24 του παρόντος νόμου περί επιμέτρησης στην εύλογη αξία.
(γ) Δύνανται να μην εφαρμόζουν τις παραγράφους 1 έως και 3 του άρθρου 28 περί αναδρομικής διόρθωσης των επιπτώσεων από αλλαγές λογιστικών πολιτικών και αναγνώριση λαθών και αναγνωρίζουν τις σχετικές επιπτώσεις στα ποσά των χρηματοοικονομικών καταστάσεων στην περίοδο που η αλλαγή λογιστικής πολιτικής πραγματοποιείται ή το λάθος εντοπίζεται.».Στην παράγραφο 17.1.8 της Λογιστικής Οδηγίας της ΕΛΤΕ για την εφαρμογή του Ν.4308/2014 μεταξύ άλλων αναφέρονται τα εξής:
«Αλλαγή των λογιστικών πολιτικών είναι επιτρεπτή σε δύο μόνο περιπτώσεις.
Πρώτον, όταν η αλλαγή επιβάλλεται από τροποποίηση του λογιστικού πλαισίου, εν προκειμένω του παρόντος νόμου.
Δεύτερον, όταν η αλλαγή αποφασίζεται από την ίδια την οντότητα και με την προϋπόθεση ότι, κατά την τεκμηριωμένη κρίση της οντότητας, η νέα πολιτική παρέχει πιο αξιόπιστη και πιο σχετική πληροφόρηση για τις επιπτώσεις των συναλλαγών και γεγονότων στη χρηματοοικονομική θέση, τη χρηματοοικονομική επίδοση ή τις χρηματορροές της οντότητας (υπηρετεί καλύτερα στο στόχο της εύλογης παρουσίασης).
Στην δεύτερη αυτή περίπτωση, η νέα πολιτική πρέπει να προβλέπεται από το πλαίσιο του παρόντος νόμου, διότι αν δεν προβλέπεται, η υιοθέτησή της συνιστά λάθος και όχι αλλαγή λογιστικής πολιτικής».
Συνεπώς, η αλλαγή λογιστικής πολιτικής, με την οποία θα υιοθετηθεί η χρήση εύλογων αξιών έναντι του ιστορικού κόστους που χρησιμοποιούσε η οντότητα για την αποτίμηση των ιδιοχρησιμοποιούμενων ακινήτων, δεδομένου ότι η ερωτώσα οντότητα δεν θα κάνει χρήση της επιλογής της παραγράφου 7 του άρθρου 16, είναι επιτρεπτή.
Το γεγονός ότι στις προηγούμενες χρήσεις η ερωτώσα οντότητα έκανε χρήση της πρόνοιας της παραγράφου 7 του άρθρου 16, καταρτίζοντας συνοπτικές χρηματοοικονομικές καταστάσεις δεν φαίνεται να δημιουργεί κάποιο περιορισμό.
Λαμβάνοντας υπόψη την παράγραφο 7 του άρθρου 17 του Ν.4308/2014 που ορίζει ότι οι οντότητες που καταρτίζουν τις χρηματοοικονομικές τους καταστάσεις σύμφωνα με το λογιστικό πλαίσιο του νόμου δύνανται να αναζητούν ερμηνευτική καθοδήγηση από τα σχετικά Δ.Π.Χ.Α., στο βαθμό που οι ρυθμίσεις των προτύπων αυτών είναι συμβατές με τον παρόντα νόμο, σημειώνουμε ότι στην παράγραφο 17 του Δ.Λ.Π. 8 «Λογιστικές πολιτικές, μεταβολές των λογιστικών εκτιμήσεων και λάθη» αναφέρεται ότι:«Η αρχική εφαρμογή μιας πολιτικής αναπροσαρμογής της αξίας περιουσιακών στοιχείων, σύμφωνα με το ΔΛΠ 16 Ενσώματα πάγια ή ΔΛΠ 38 Άυλα περιουσιακά στοιχεία είναι μία μεταβολή λογιστικής πολιτικής, αλλά αυτό αντιμετωπίζεται ως μία αναπροσαρμογή, σύμφωνα με το ΔΛΠ 16 ή ΔΛΠ 38 μάλλον παρά σύμφωνα με το παρόν Πρότυπο».
Επομένως, με βάση τα παραπάνω, ειδικά και μόνο στην περίπτωση αλλαγής λογιστικής αποτίμησης ιδιοχρησιμοποιούμενων ακινήτων από το κόστος κτήσης σε αναπροσαρμοσμένες αξίες δεν απαιτείται αναδιατύπωση των συγκριτικών μεγεθών.
Ωστόσο, θα πρέπει επί πλέον, να παρατεθεί συνοπτική αναφορά στο Προσάρτημα, βάσει της παραγράφου 5 του άρθρου 29 των Ε.Λ.Π., ώστε να εξηγηθούν οι λόγοι που οδήγησαν στην αλλαγή της λογιστικής πολιτικής, αλλά και να σημειωθούν οι τυχόν επιπτώσεις που αυτή επιφέρει στα λοιπά κονδύλια των χρηματοοικονομικών καταστάσεων.