Εκτός από τον τζάμπα μάγκα υπάρχει και ο τζάμπα ελ

Εκτός από τον τζάμπα μάγκα υπάρχει και ο τζάμπα ελεγκτής

Στην πολιτική όπως και στην ζωή ο χρόνος έχει την δική του σημασία
Πριν από λίγες μέρες το Υπουργείο Οικονομικών ενεργοποιώντας ουσιαστικά τον φορολογικό νόμο που το ίδιο ψήφησε πέρυσι τον Απρίλιο μετέτρεψε τους λογιστές σε άμισθους υπαλλήλους των εφοριών.
Από πέρυσι (με αναδρομική ισχύ ) και στο εξής ,κάθε λογιστής καλείτε να ελέγχει την επιχείρηση της οποίας έχει την λογιστική εύθηνη , να συντάσσει έκθεση οικονομικών πεπραγμένων και μέσω μια ιδιότυπης ελεγκτικής διαδικασίας να βεβαιώνει και να αποδίδει φόρους . Διαφορετικά θεωρείτε συνυπεύθυνος και υπόκαιτε σε βαρύτατες ποινικές (φυλάκιση ) ή διοικητικές (αφαίρεση αδείας) συνέπειες Παράλληλα δε με προηγούμενα νομοθετήματα του ,επέβαλε νέες αυστηρές ποινές για την τέλεση των αδικημάτων της φοροδιαφυγής (σωστά πιστεύω )δίνοντας σε κάποιες από αυτές το χαρακτήρα κακουργηματικών πράξεων με ότι αυτό συνεπάγεται
Ο λόγος που το υπουργείο επικαλείται είναι η κατά την γνώμη του υψηλή φοροδιαφυγή και ο λόγος που δεν επικαλείται (για προφανείς λόγους) είναι η απόλυτη αδυναμία (?) του να πατάξει αυτήν την φοροδιαφυγή.
Εκτός από τον τζάμπα μάγκα τώρα υπάρχει και ο τζάμπα ελεγκτής
Μια ή δύο μέρες μετά το ίδιο Υπουργείο με την ΠΟΛ.1056/28.3.2011 αλλάζει το ποσοστό φορολόγησης τρόπο στις πωλήσεις μετοχών εισηγμένων στο Χρηματιστήριο Αθηνών και από 1/4/2011 επιβάλλεται φόρος με συντελεστή δύο τοις χιλίοις (2%ο) για συναλλαγές που πραγματοποιούνται σε αυτό. Ο φόρος αυτός υπολογίζεται επί της αξίας πώλησης των μετοχών και βαρύνει τον πωλητή, φυσικό ή νομικό πρόσωπο, ενώσεις προσώπων ή ομάδες περιουσίας, χωρίς να εξετάζεται η ιθαγένεια και ο τόπος που διαμένουν ή κατοικούν ή έχουν την έδρα τους.
Ας δούμε συνδυαστικά τα τρία φαινομενικά άσχετα μεταξύ τους νομοθετήματα και ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας.
Έχουμε έναν μισθωτό που από την εργασία του το 2011 κέρδισε 100.000 Ευρώ. (Απίθανο αλλά ας πούμε ότι συνέβη )
Έχουμε έναν ελεύθερο επαγγελματία που από την δραστηριότητα του το 2011 κέρδισε 100.000 Ευρώ .
Έχουμε μια Ανώνυμη εταιρία που από την δραστηριότητα της κέρδισε 100.000 Ευρώ και τέλος έχουμε έναν επενδυτικό κεφάλαιο (από αυτά που αποτελούν τις περίφημες αγορές που δανειζόμαστε ) το οποίο κέρδισε από το Ελληνικό Χρηματιστήριο 100.000 Ευρώ .Τι φόρο θα πληρώσει καθένας από αυτούς ?

1) Ο Μισθωτός θα πληρώσει 31.600 Ευρώ φόρο
2) Ο Ελεύθερος Επαγγελματίας θα πληρώσει 31.600 Ευρώ φόρο όσα ακριβώς και ο μισθωτός
3) Η Εταιρία θα πληρώσει 20.000 Ευρώ φόρο
4) Το περίφημο επενδυτικό κεφάλαιο θα πληρώσει 200 Ευρώ φόρο.
Δηλαδή ο Μισθωτός και ο ελεύθερος επαγγελματίας θα πληρώσει μιάμιση φορά περισσότερο φόρο από την εταιρία ενώ θα πληρώσει μόνο 158 φορές περισσότερο φόρο από το περίφημο επενδυτικό κεφάλαιο. Δυστυχώς αυτή είναι η ελληνική νομοθεσία περί φορολόγησης .

Στην χώρα μας αυτός που έχει την δύναμη να επιβάλει και να πληρώνει μόνο 158 φορές λιγότερο φόρο για το ίδιο κέρδος θεωρείτε παράγοντας σταθερότητας , αξιόπιστος συνομιλητής , ειλικρινής φορολογούμενος .
Από αυτούς αποτελούνται οι περίφημες αγορές που μας δανείζουν και που προκειμένου να τους εξευμενίσουμε έχουμε μετατρέψει τους ανθρώπους σε τροφή για τους τόκους.
Σκεφτείτε ότι τα κεφάλαια που αποτελούν τις περίφημες αγορές για να δώσουν 31.600 Ευρώ φόρο δεν θα πρέπει να έχουν κέρδη 100.000 Ευρώ αλλά (15.000.000) δεκαπέντε εκατομμύρια ευρώ ενώ αν ήταν ελεύθεροι επαγγελματίες ή ατομικές επιχειρήσεις θα πλήρωναν 6.736.600 (έξι εκατομμύρια επτακόσιες τριάντα έξι χιλιάδες εξακόσια Ευρώ) δηλαδή μόνο (6.705.000 ) Ευρώ λιγότερα ή μόνο διακόσιες δώδεκα (212) φορές λιγότερο φόρο επαναλαμβάνω για τα ίδια κέρδη .
Ποιος ελεύθερος επαγγελματίας ή ποιος εργαζόμενος θα φοροδιέφευγε αν για κάθε 100.000 Ευρώ που δήλωνε του ζητούσατε να πληρώσει το δύο τοις χιλίοις (2%ο) δηλαδή του ζητούσατε να πληρώσει 200 Ευρώ φόρο ?
Έτσι γινόμαστε όλοι εκτός από τζάμπα μάγκες και συνεπείς φορολογούμενοι .
Τώρα θα μου πείτε ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει γιατί έτσι θα καταρρεύσει το σύστημα ,ότι το κράτος δεν θα μπορεί να ασκήσει κοινωνική πολιτική, ούτε να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Συμφωνώ, όμως γιατί να μη το κάνουμε ανάποδα και να επιβάλουμε τους φορολογικούς συντελεστές των μισθωτών και των επαγγελματιών στα περίφημα επενδυτικά κεφάλαια. ? Περισσότερα έσοδα θα είχαμε και δεν θα χρειαζόταν να κυνηγάμε τους φτωχό διαβόλους.
Τελειώνοντας θα ήθελα να σας παρουσιάσω την επίσημη θέση του Οικονομικού Επιμελητηρίου όπως την έχει αναρτήσει στην πρώτη θέση του επίσημου site του.
Αντιγράφω αυτολεξεί <<Η αλήθεια είναι ότι η υπογραφή λογιστή σημαίνει τη συνυπευθυνότητα του φοροτεχνικού για την ακρίβεια των στοιχείων, που υποβάλλονται με τη φορολογική δήλωση. Η αλήθεια είναι ότι, κατ΄ αυτό τον τρόπο, διασφαλίζεται το δημόσιο συμφέρον, καθώς ο φοροτεχνικός δεν θα μπορεί να υποκύπτει στις όποιες πιέσεις του φορολογούμενου πελάτη του, για απόκρυψη ή μη δήλωση εισοδημάτων και μη απόδοση παρακρατούμενων φόρων >>
Το μόνο που έχω να σχολιάσω είναι ότι για άλλη μια φορά για τον επίσημο επιστημονικό και συνδικαλιστικό μας φορέα ισχύει το ανέκδοτο που λέει ότι για την διοίκηση του Οικονομικού Επιμελητηρίου το μη ανεκτό επίπεδο φορολογικής ανομίας ξεκινάει από το σημείο που τα μέλη της πλειοψηφούσα διοίκησης του, αρχίζουν να έχουν επαγγελματικά προβλήματα και αυτό από ότι φαίνεται αργεί ακόμα .

Κοκολάκης Κ Γρηγόρης
Οικονομολόγος Λογιστής Α Τάξεως
Με Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στην Διοίκηση Επιχειρήσεων
Email Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. Tax-Profit – Λύσεις Επιχειρηματικής Νοημοσύνης

Μπορεί ο συντελεστής ΦΠΑ της μπουγάτσας ή του Τοστ να είναι ανάλογος της εγκράτειας του αγοραστή και συνεπώς ο λαίμαργος να επιβαρύνεται με 10% παραπάνω ΦΠΑ όμως αυτό πέρα της φαιδρότητας του (ίση ακριβώς με την φαιδρότητα και την γελοιότητα αυτού που το σκέφτηκε και αυτού που το επέβαλε ) λίγο κακό επιφέρει στην οικονομική δραστηριότητα εκτός ίσως από τα κυλικεία των σχολείων όπου για να μην κατηγορηθούν ως φοροφυγάδες οι έχοντες την εμπορική εκμετάλλευση αυτών των χώρων θα πρέπει να μετράνε την απόσταση του κυλικείου από τις μπουκιές των παιδιών .
Το απεχθές όμως είναι η κατάργηση της αρχής της ευνοϊκότερης διάταξης , σύμφωνα με την οποία επικρατούσαν οι όροι όποιας σύμβασης (εθνικής συλλογικής σύμβασης, κλαδικής, επιχειρησιακής και ατομικής), ήταν ευνοϊκότεροι για τους εργαζόμενους και την υπερίσχυση των επιχειρησιακών έναντι των κλαδικών συμβάσεων εργασίας όπως αποφάσισε η κυβερνητική επιτροπή και ανακοίνωσε ακολούθως το υπουργείο Οικονομικών.

Αυτό είναι το οριστικό τέλος ενός κοινωνικού συμβολαίου μεταξύ των κοινωνικών εταίρων με όλα τα καλά και τα κακά του που το ξέραμε ως τώρα.

Ο κ Πρωθυπουργός δήλωσε ότι δεν θα γίνουμε Ινδία.
Έχει δίκιο η Ινδία προσπαθεί και αντιμετωπίζει με σχετική επιτυχία την επισυστική της κρίση.
Έπειτα το ποιό σπουδαίο αυτό που προφανώς είχε ο ο κ Πρωθυπουργός στο μυαλό του και γι αυτό σωστά το είπε είναι ότι η Ινδία είναι μια ανεξάρτητη και κυρίως περήφανη χώρα σε αντίθεση με μας που βιώνουμε μια βάρβαρη δημοσιονομική κατοχή .

Παλιότερα λέγαμε χαριτολογώντας <<Οι Γερμανοί ξανάρχονται >>

Τώρα αυτό έχει συμβεί και από ότι φαίνεται η μόνη διαφορά από τον σκληρό χειμώνα του 1941 δεν είναι ότι θα μαζεύουν τους νεκρούς της πείνας από το δρόμο αλλά ότι αυτό δεν θα το κάνει ποια ο Δήμος, αλλά θα το αναλάβουν Γερμανικές και Γαλλικές εταιρίες με την μέθοδο της απευθείας ανάθεσης .(Είναι μάλιστα ικανοί να φυτέουν δέντρα στα κοιμητήρια και αυτό να το ονομάσουν πράσινη ανάπτυξη)

Όμως αυτές τις ώρες που κρίνετε το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας ήρθε ο καιρός να αποφασίσουμε αν θα το αφήσουμε να συμβεί ή αν αντισταθούμε σε όλη αυτή την βαρβαρότητα.

Εμένα προσωπικά αν είναι να με μαζέψουν από το δρόμο δεν θα είναι γιατί πέθανα από οικονομική, πολιτισμική , ή φυσική ασιτία , αλλά γιατί αντιστάθηκα μέχρι το τέλος σ αυτούς που ξεπούλησαν την ζωή και τα όνειρα μου ως αντάλλαγμα για να σώσουν τις Τράπεζες.