«Για παράδειγμα, μέχρι σήμερα θεωρείτο κανείς επιτυχημένος όταν κατάφερνε να περάσει τις εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο, χωρίς συνήθως να έχει ερευνήσει αν οι σπουδές αυτές τον ικανοποιούσαν και για ποιο λόγο, αν έτσι θα κατάφερνε να έχει επαγγελματική επιτυχία κτλ. Σήμερα όμως υπάρχει μεγάλη ανεργία στους πτυχιούχους, οι πανελλαδικές εξετάσεις μάλλον θα καταργηθούν ενώ τα ιδιωτικά πανεπιστήμια δείχνει να αποτελούν μια πραγματικότητα που πλησιάζει. Τα δεδομένα αυτά δείχνουν ότι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε καθαρά γιατί θέλουμε να επενδύσουμε τέσσερα τουλάχιστον χρόνια από τη ζωή μας στις σπουδές αυτές».
(Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός - ΣΕΠ, Γ΄ Γυμνασίου, βιβλίο καθηγητή, σελίδα 79)
Ως «δεδομένο», λοιπόν, θεωρείται η ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων και κρίθηκε σκόπιμο να συμπεριληφθεί στα σχολικά βιβλία όπως και η κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων, που βέβαια δε σημαίνει άνοιγμα του δρόμου της ανώτατης εκπαίδευσης για περισσότερους αφού νέοι φραγμοί μπαίνουν, ενώ η στροφή μεγάλης μάζας στην τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση αποτελεί στρατηγικό στόχο.
Φαίνεται πως δεν τους φτάνει η προπαγάνδιση της «ελεύθερης αγοράς», της πολιτικής που υπηρετούν, με κάθε άλλο μέσον, την εντάσσουν και στα σχολικά βιβλία, προκειμένου μάλλον να γλιτώσουν από μία ακόμα γενιά «ενοχλητικών» που αγωνίζονται για Παιδεία δημόσιο αγαθό και όχι εμπόρευμα μέσα από πανεπιστήμια - επιχειρήσεις. Αυτή η πολιτική είναι η «πυξίδα» με την οποία θέλουν να «προσανατολιστούν» κατά τον τίτλο του μαθήματος οι μαθητές αλλά και οι εκπαιδευτικοί.